Ellie Slegten

Elli Slegten (Wijhe, 1939) laat zich inspireren in haar eigen tuin in Doesburg. Alles wat zich in die tuin en haar directe omgeving voordoet kan voor Elli Slegten het onderwerp vormen voor haar schilderijen. Vanzelfsprekend maakt ze daarin wel specifieke keuzes. Ze schildert buiten in de tuinen zelf, maar bekijkt die ook vanuit haar huis.

Vaak gaat het in haar schilderijen om een doorzicht waarbij de voor- en achtergrond in kleur, licht en ruimte met elkaar interfereren en waarin bepaalde onderdelen zijn verbijzonderd. Je kijkt daardoor niet zozeer tegen haar schilderijen aan, maar krijgt inzicht in de verhoudingen tussen het oppervlak van het schilderij en de diepte die erin is getroffen. Meestal zijn daar letterlijke aanleidingen voor zoals in een schilderij van boomwortels die zich boven de grond van de IJsseloever verheffen: wortels, grond en water vormen een samenhangende aftekening in de verf. Wat haar opvalt aan uitzonderlijke patronen, vormen en kleuren, aan lichtval en ruimtelijkheid schildert ze in een directe en losse stijl. Die hanteert ze al doende weloverwogen. In ieder werk zie je de kunstzinnige fascinatie voor hoe voor- en achtergrond zich tot elkaar verhouden. In feite getuigt haar werk niet van een romantische of puur esthetische interesse in de waarneming van de natuur in haar directe omgeving, maar van een belangstelling voor abstracte verhoudingen tussen materialiteit en lichtval. Daar gaat ze weer zo liefdevol mee om dat die analytische benadering uitmondt in schilderijen die je niet onberoerd laten.

Elli Slegten, die haar hele carrière zowel aan de kunststudenten als aan liefhebbers heeft lesgegeven en dat nog altijd doet, is met haar vrije en onbevangen manier van werken een op zichzelf staande verschijning in de schilderkunst. Haar werk toont wat er direct om ons heen verborgen zou blijven als zij het niet zou verbeelden. Haar oog valt dagelijks op dingen waar een ander niet naar omkijkt. De schilderijen van Elli Slegten laten zien waar we aan voorbij kijken

(bron Alex de Vries/Zwaluwkamer.nl)