Femmy Otten

In het werk van Femmy Otten (Amsterdam, 1981) zijn een aantal terugkerende thema's, zo staan de klassieke werkwijzen van beeldhouw- en de schilderkunst centraal, maar is ook de mythe een onderwerp dat vaak in Ottens werk te zien is. Zelf zegt ze over haar werk: 'Ik leg als het ware de geheugenstructuur bloot van het hout waarmee ik werk. Ik voeg de legenden van mijn geheugen samen met de diepgang van de geschiedenis waarmee we nog vertrouwd zijn.' De keuze om een enorme zakdoek als onderwerp te kiezen voor een schilderij legt Otten als volgt uit: 'De zakdoek is een echo uit een verloren tijd.' 'Ze roepen meerduidige waarden op die het onthouden waard zijn, terwijl de oorspronkelijke waarde zich verplaatst naar het nieuwe object. Ze hebben dus een volledige relatie met de tijd, ze verwijzen naar iets van vroeger maar vertegenwoordigen een representatie daarvan in het heden.'

Femmy Otten (Amsterdam, 1981) A number of recurring themes are central in Femmy Otten’s work, for example the classic practises of sculpture and painting, and also mythology, a subject which is often seen. She herself says about her work: 'I expose, as it were, the memory structure of the wood with which I work. I add the legends within my memory to the depth of history that we are still familiar with.” The choice to choose a huge handkerchief as the subject of a painting is explained by Otten as follows: 'The handkerchief is an echo from a lost time.' 'They invoke ambiguous values that are worth remembering, whilst the original value transfers itself to the new object. Therefor they have a complete relationship with time, they refer to something from the past but represent a image of it in the present.'