Gönül Albayrak

Tekst website Albayrak:

De schilderijen van Gönül Albayrak gaan over vrouwen; zij tonen ons vrouwen in filmische scènes in een omgeving van patronen en motieven. De modellen hebben grote, ronde ogen, plastische neuzen en wulpse monden. Ze zijn met diepte geschilderd, in tegenstelling tot hun omgeving. De modellen zijn niet statisch, ze ondergaan een emotie en hebben daardoor een hoge mate van suspense; er is voorafgaand aan het stilgezette beeld iets gebeurd of er gaat iets gebeuren. De vrouwen dragen meestal jaren- 50 kleding en hebben kapsels van verf die prachtig overlopen in hun achtergrond. De omgeving waarin de modellen zich begeven wordt opgebouwd uit platte, decoratieve lagen met vaak Oosterse motieven. Gönül Albayrak herenigt in haar werk verschillende werelden en culturen. Het werk roept interessante vragen op over het wanneer en waarom. Over rollen en verhoudingen. Beïnvloed door het werk van Philip Akkerman, Tamara de Lempicka en John Currin heeft Gönül een beeldtaal ontwikkeld die overtuigt, stoer, doelgericht,- en eigen is. Ik denk dat de kunstwereld zit te springen om kunstenaars met en niet- westerse achtergrond, die in staat zijn de Westerse en de Oosterse wereld te herenigen. Om aan te geven dat culturen zich gelijkwaardig naast,- en met elkaar kunnen bewegen en dat de tijd van de westerse hegemonie voorbij is.

Eigen tekst : In haar werk onderzoekt Gonul Albayrak (1973) de vrouw en het thema onderdrukking. Albayrak wil weten hoe vrouwen die ervaren en welke vrouwen dit ervaren. Geloof speelt hier gezien haar achtergrond ook een rol in. De blikken in de ogen van de vrouwen zijn vaak bang of triest, maar door de vrolijk gekleurde patronen en achtergronden probeert Albayrak de vrouwen alsnog te laten stralen. In het schilderij Sarah en Leyla lijken angst en spanning te overheersen. De blik in de ogen van de vrouwen en de manier waarop zij elkaar vasthouden doet vermoeden dat er iets ergs te gebeuren staat.