Leo Vroegindeweij

Met gevouwen stukken lood als ontdooide vellen bladerdeeg stuurde Leo Vroegindeweij de beeldhouwkunst in de jaren ’80 een geheel nieuwe richting op. In plaats van het monumentale gebaar koos hij voor kwetsbaarheid, die je dwingt dichterbij te komen om te zien wat er nou precies gebeurt. Op papier doet hij hetzelfde. Hij zet vormen naast elkaar die elkaar spiegelen, uit elkaar voortvloeien of juist tegenovergesteld zijn. De ruimte tussen de cirkels, komma’s en sikkels is even belangrijk als die vormen. En misschien is het juist die ruimte die het beeld is.