Marcel Doorduin

Van film en toneel wordt vaak gezegd dat ze drijven op ‘suspense of disbelief’: het werkt alleen als je tijdelijk gelooft in wat je wordt voorgespiegeld. Maar voor schilderkunst geldt dat nog meer. Marcel Doorduin test de grenzen van ons inbeeldingsvermogen met vreemde bouwsels. Ze zijn half doorzichtig, missen de inbedding van een omgeving en ook hun schaal is onduidelijk. Hij voegt alleen een klein beetje natuur toe, bij wijze van contrast met de gebouwde omgeving. En dat is net genoeg om de illusie overeind te houden.*