Margriet Smulders

Witte bloemen staan voor onschuld en maagdelijkheid. Blauwe worden vaak ingezet om goddelijkheid, macht en eeuwigheid te verbeelden. En rode bloemen symboliseren de liefde. Maar bij Margriet Smulders lossen al die betekenissen op in een theatrale totaalcompositie waarin de flora vooral een uitbundige, sensuele uiting van leven is. De bloemen staan echter op het punt te verwelken en verleidelijke overdaad kan zo omslaan in aftakeling en verval. Eros en Thanatos gaan hand in hand.

White flowers stand for innocence and virginity. Blue are often used to depict divinity, power and eternity. And red flowers symbolise love. But with Margriet Smulders (Bussum, 1955) all those meanings dissolve in a fully theatrical composition in which the flora is above all an exuberant, sensual expression of life. The flowers are just on the point of beginning to wither and so can seductive excess turn into rot and decay. Eros and Thanatus go hand in hand.