Marian Breedveld

Laag over laag over laag over laag. Zo schildert Marian Breedveld haar abstracte voorstellingen. Op bijna meditatieve wijze gaat haar kwast van links naar rechts en terug, telkens met een andere kleur. De horizontale band die zo ontstaat roept associaties op met landschappen, maar de horizon is diffuus, als een fata morgana. Het oog kan er geen grip op krijgen, waardoor de kijker verdwijnt in de suggestie van ruimtelijkheid die uit niets meer bestaat dan lagen pigment.*