Nico Jesse

De foto s van Nico Jesse geven een beeld van de menselijke omgang in diverse steden en landen in het Europa van de jaren vijftig. Zijn werkwijze viel in de traditie van Le reportage humaniste. Kenmerk van deze traditie is dat elk individu werd benaderd met respect en betrokkenheid, ongeacht hun sociale status of omstandigheid.

Jesse bewoog zich opvallend vanzelfsprekend te midden van alle lagen van de bevolking. Deze eigenschap kwam hem zowel als arts als fotograaf te pas. De schrijver W.F. Hermans, die in 1957 zijn fotografisch assistent was, schreef daarover: "hij benaderde zijn modellen alsof ze hem geroepen hadden". Jesse's vriend Paul Citroen(schilder en fotograaf) zei over hem: "Nico Jesse pakte met zijn fototoestel het leven bij zijn lurven en het resultaat is: leven ".