All Souls door Anne Forest

Op vrijdag 31 oktober opende kunstcriticus Frits de Coninck de tentoonstelling ‘All Souls’ van Anne Forest. Schilder Anne Forest is gespecialiseerd in portretkunst. Beïnvloed door Russisch-orthodoxe iconen schildert ze haar portretten met een zekere distantie. De figuren op haar schilderijen - mensen, dieren en andere wezens - kenmerken zich door afwezige aanwezigheid. Ze lijken zich een beetje aan de rand van de samenleving te bevinden, en lijken ook niet echt van deze tijd, soms niet eens van deze planeet. Wat de afstand nog eens versterkt, is dat de portretten vaak geschilderd zijn op een tweedehands kleed, of op zo’n onbeduidende mat die je wel eens in een gang ziet liggen. Sommige van die kleden zijn hoogpolig, wat het beschilderen erg weerbarstig maakt, en daarmee de afgebeelde figuur ook. En toch. Ze lijken niet echt gevaarlijk en ze hebben van de kunstenaar allemaal een naam gekregen, het zijn unieke personen geworden. En als je het even de tijd geeft, dan leer je ze kennen en zijn ze net als iedereen even bijzonder. Dat de tentoonstelling opende op Halloween (het feest met pompoenen dat voorafgaat aan Allerheiligen en Allerzielen) en sluit op de verjaardag van Sinterklaas (een heilige en als zodanig afgebeeld op menig icoon) kan haast geen toeval zijn.  Zaterdag 6 december is de tentoonstelling 'All Souls' van Anne Forest feestelijk afgesloten met een lezing over portretten in de hedendaagse kunst door Ingrid van Santen. Lees meer op Mister Motley en Galeries.nl Anne Forest artist statement:  Mijn schilderijen stammen uit mijn opvoeding waarin ik veel in aanraking ben gekomen met Russisch-orthodoxe iconen. “De icoon” staat als beeldtaal op mijn netvlies gebrand. Ik eigen het mij toe door een eigen wereld ermee te creëren, bevolkt met alle figuren die ik schilder. Ook is de portretkunst uit de Barok en Renaissance periode een groot inspiratiebron voor mij. Wat mij aantrekt tot deze klassieke werken die ik als bronmateriaal gebruik is de zelfcontrole in de gezichten van de geportretteerden, alsof ze zichzelf proberen te beschermen. Dit zijn de gezichten die ik wil ontmaskeren, waar ik de waardigheid en status van af wil pellen zodat hun geheimen onthuld worden. Sinds kort heeft het schilderen van dieren zijn intrede gedaan in mijn werk. Dit is het resultaat geweest van het bestuderen van iconen waarop Maria en kind samen staan afgebeeld. In deze werken onderzoek ik de relatie van de figuren tot elkaar en tot de kijker: wie beschermt wie en waarvan? Naast het naïeve van de icoon oefent het primitivisme en het unheimliche ook een grote aantrekkingskracht op mij uit. Kunstenaars uit deze stromingen die ik tot mijn grootste inspirators toereken zijn Francisco Goya, Henri Rousseau, Alfred Kubin, Francis Bacon, David Lynch, Cindy Sherman, George Condo, Matthew Barney, Natasja Kensmil, Dana Schultz en Allison Schulnik. Wat ook grote impact heeft op mijn werk zijn de vele horror-films die ik vaak tot diep in de nacht kijk. Schilderen is nog een relatief nieuw medium voor me. Mijn achtergrond als tekenaar blijft aanwezig in de grafische beelden die ik schep waarin de lijn heilig is. Door dit strakke te combineren met de grofte en het onberekenbare van de materialen waar ik op werk (zoals ongespannen canvas, tapijt en gevonden stukken hout) wordt in ieder werk de innerlijke strijd zichtbaar die mij als kunstenaar het meest bezighoudt: zelfcontrole en het willen verstoren daarvan.